‘Moet ik een dansje doen?’, vroeg Luc De Vos me ooit toen hij voor mijn lens poseerde. Het was typerend voor de mens LDV. Goedlachs, altijd klaar voor een grap. Het interview voor de fotoshoot was al even typerend. Wat een promobabbel voor een soloconcert moest worden, werd een leuke babbel over streekbieren en gezelligheid. ‘Want dit soloproject noem ik zelf een salonconcert. De mensen moeten zich thuis voelen’. Luc De Vos, wellicht niet de beste zanger. Wel een groot artiest/persoonlijkheid. ‘Alleen Elvis blijft bestaan’, zong Luc misschien wel duizenden keer met Gorki. Wees gerust, we vergeten LDV ook nooit. Het ga je goed.
DOMINIQUE JAUQUET 