Een prestatie ‘Sportman van het Jaar’ waardig.

Een kaderfunctie combineren met topsport: geen evidentie, maar de Oostendse ondernemer Steven Sleuyter slaagt er wonderwel in. Dinsdagnacht won hij de Ocean Floor Race, een non-stop ultraloopwedstrijd van 260 kilometer in de woestijn in Egypte.

46uur had Steven Sleuyter nodig om de loodzware afstand af te leggen. Zonder stoppen, zonder slapen. Een bijzonder scherpe tijd. Steven deed maar liefst drie uren beter dan de winnaar vorig jaar. Een kandidatuur voor ‘Sportman van het Jaar’ waardig, zeg maar. Het zou uniek zijn. In het dagelijkse leven is Steven commercieel directeur bij Groep Sleuyter, een familiebedrijf dat vastgoedprojecten bouwt en verkoopt aan de Belgische kust. ‘Ik loop zo’n 150 kilometer per week. Voor of na mijn werkuren. Lopen is een passie, net zoals mijn werk. Anders houd je het niet vol’, zegt Steven. De ondernemer woont in Brugge. Het hoofdkantoor van Groep Sleuyter is in Oostende. Woon-werkverkeer is voor Steven vaak gewoon een training. Al lopend. ‘Van files heb je dan alvast nooit last’, lacht hij. De Ocean Floor Race was niet de eerste zware ultraloopwedstrijd waar Sleuyter aan de start kwam. Hij nam eerder al deel aan Marathon des Sables in Marokko (80ste plaats), de Atacama Crossing in Chilli (8ste plaats), de Sahara Race in Egypte (3de plaats), de Grand to Grand Ultra in de Grand Canyon (2de plaats), en de 12-uren pisteloop in Barcelona (2de plaats). De Ocean Floor Race was echter andere koek. Hier gaat het niet om verschillende etappes, maar om een non-stop loopwedstrijd. ‘Ik heb ongelooflijk hard getraind. Zelfs in de sauna en in het buitenland, om te wennen aan de temperaturen en de specifieke ondergrond. Maar ik wist niet hoe mijn lichaam zou reageren op dit nieuw avontuur. 260 kilometer lopen zonder stoppen, dat doe je niet zomaar’, vertelt Steven. De temperaturen van veertig graden en de afkoeling ’s nachts hinderden de ultraloper niet. Hallucinaties waren de grootste boosdoener. ‘Op een bepaald moment dacht ik gebeten te zijn door een vos. Absurd. Dan is het een kwestie van je te focussen, én te beseffen dat je aan het hallucineren bent’. Denkt een topondernemer aan het werk tijdens dergelijke inspanning? ‘Geen seconde’, reageert Steven. ‘Je moet continu geconcentreerd zijn. Naarmate de wedstrijd vordert is je blik minder scherp. Stenen, struiken: er kunnen op elk moment obstakels opduiken. Ik heb tijdens de race twee soepjes gedronken. Voor de rest was ik aangewezen op sportvoeding. Geloof me, ik kan even geen ‘gelletjes’ meer zien. Maar een mens kan veel als het echt moet’. Deze mentale wilskracht om door te zetten dankt Steven aan zijn familie. ‘Ik denk constant aan dat ene telefoontje. Mijn vrouw opbellen aan de finish, dat is het mooiste moment van de hele wedstrijd. En ook de woorden van mijn dochter op mijn rugzak stuwen me vooruit: ‘als je dit leest, dan steekt mijn papa jullie voorbij’, lacht Steven. Ze heeft gelijk gekregen. In totaal namen dertig ultralopers uit de ganse wereld deel aan de Ocean Floor Race. Velen van hen zijn professionele lopers. Sleuyter, de enige Belg aan de start, niet. Toch zijn sommige deelnemers nog altijd niet aangekomen als dit artikel verschijnt. ‘De verschillen aan de aankomst zijn enorm. Na de finish had ik absoluut geen zin om aan een volgende wedstrijd te denken. Intussen kriebelt het al terug. We gaan nu eerst wat rusten op reis. Maar daarna gaan we gewoon weer trainen, én keihard werken op kantoor’.