Woensdag 16 januari 2013. KV Oostende speelt ’s avonds de terugwedstrijd in de kwartfinale van de Cofidis Cup tegen Cercle Brugge. Eén probleem: het voetbalterrein is volledig ondergesneeuwd. De club doet een oproep aan de supporters om te helpen sneeuwruimen. Om 6.30uur dagen de eerste KVO-fans al op en trotseren ze de bittere koude. In totaal zullen zo’n honderd supporters er uiteindelijk in slagen om het veld sneeuwvrij te krijgen. Echte clubliefde heet dat. Het KVO-gevoel was nooit eerder zo sterk als dit seizoen. De kampioenstitel én promotie naar eerste klasse was de apotheose. En net nu krijgen diezelfde supporters een mokerslag in het gezicht. Ze voelen zich bedrogen. Plots blijkt het stamnummer verkocht te zijn, mogelijk om het voetbal naar Antwerpen te brengen. Het ongeloof en de frustraties waren gisteren voelbaar rond het Albertpark. Een tiental supporters nam zelfs vrijaf om de uitleg van de voorzitter te horen. Na de persconferentie bleven de vragen. Zeker toen enkele uren later ook de ‘nieuwe eigenaar’ een interview gaf. De toekomst van KVO lijkt plots onzeker. Er wordt volgend jaar zeker gevoetbald in Oostende. Maar wat nadien? Niemand kon er een antwoord op geven. Net zoals duidelijk is wie het stamnummer van Oostende nu bezit. Het voorakkoord, ter waarde van een miljoen euro, blijkt op een ‘café-papiertje’ te staan. De supporters moeten hopen dat dit contract geen juridische waarde (meer) heeft. Wie er vandaag ook eigenaar is, de oproep komt ditmaal van de supporters. Niet om sneeuw te ruimen, maar om KVO in Oostende te zien voetballen. En dat respect verdienen ze.
DOMINIQUE JAUQUET 